1 marca 2013 r.

Eryk Mistewicz – konsultant marketingu, redaktor naczelny „Nowych Mediów”

„Super Express”: – Sprawa Katarzyny W. i to, że jest z taką atencją opisywana, stała się solą w oku niektórych mediów opiniotwórczych. Przyjrzyjmy się casusowi Jacka Żakowskiego. Zapowiadał kiedyś, że nie będzie cytował gazet z Katarzyną W. na okładce. Teraz „Polityka”, w której pracuje, judzi matką Madzi z okładki. A sam Żakowski przygląda się sprawie. To symboliczny gest w tej pogoni?

Eryk Mistewicz: – Natasha Kampush, Madeleine McCann, Oscar Pistorius zawsze będą przyciągać uwagę, gdyż takie historie dużo mówią o nas samych. Ale też nikt w Austrii, USA czy Wielkiej Brytanii nie deklaruje: my tego nie widzimy, jesteśmy ponad to. Wówczas wpada się w pułapkę i trzeba poświęcić sprawie cały program telewizyjny i okładki. Musi być takie medium większym tabloidem, niż są tabloidy, aby dogonić ludzi. To dopiero wzbudza zażenowanie odbiorców i chęć ogłoszenia, jak na Twitterze, „Dnia bez Mamy Madzi”.

– Dla mnie niezwykle interesujące jest to, jak elita dziennikarska reaguje na to, w jaki sposób różne media opisują sprawę Katarzyny W. Z jednej strony odsądzają od czci i wiary „Super Express”, a kiedy TVN24 robi show na miarę pielgrzymki papieża, przymyka na to oko. Skąd ta hipokryzja?

– Twarde wyniki sprzedaży: „Fakt” od początku sprzedawał się lepiej niż „Wyborcza”, a „Super Express” prześcignął w sprzedaży kioskowej najpoczytniejszy od wieków „poważny” dziennik, czyli „Gazetę Wyborczą”.

– Ich moralne oburzenie może wynikać z zagrożonych interesów ekonomicznych i zmniejszającej się sprzedaży?

– Utraty rządu dusz. Moralne oburzenie nie zwiększa sprzedaży. Moralne oburzenie Unii Wolności skończyło się na 2-3 proc. „sprzedaży” tej formacji wyborcom. Jeśli tę analogię odnieść do „Gazety Wyborczej”, to jej papierowe wydanie niedługo zniknie z kiosków, o ile nie zostanie zmienione myślenie o finalnym produkcie. Dziś, na tym etapie eksperymentu ratunkowego, stają się bardziej tabloidowi i przepraszają się z czytelnikami.

– Będą musieli, podobnie jak inne media mainstreamowe, przestać stawiać się w roli arbitrów elegancji?

– Rząd dusz to jedno, o to zawsze będą walczyć. Inną sprawą jest łączenie misyjności z tabloidyzacją. Ostatnie wydania „Gazety Wyborczej” pokazują, że tytuł ten traci prawo do bicia w dzwony i płaczu: „tabloidyzuje się sfera opinii publicznej”. Powód jest jeden: sami w tym uczestniczą.